Quaedvlieg onder Vuur
Schat er staat politie aan het hek.
Dinsdag 18 Augustus 2015, het is 7.00 uur in de morgen, ik ben ergens wakker van geworden, maar besluit toch de dekens nog maar eens over mijn hoofd te trekken. In de verte hoor ik iemand “Policia” roepen en nog eens “Policia Policia”, ineens begrijp ik wat er aan de hand is, ik kom snel mijn bed uit en stap onder de douche, dat kun je maar gehad hebben. Het zou wel eens een tijdje kunnen duren voordat ik weer kan douchen.
Mijn vrouw en mijn zoontje zijn al wakker, schat er staat overal politie aan het hek, hoor ik haar zeggen. Wij wonen in een land waar het, toen ons huis werd gebouwd, niet zo veilig was, 20 jaar geleden waren invallen door gewapende benden hier aan de orde van de dag.
Ons huis ligt op een idyllische plek aan de Donau, we hebben een grote tuin, een flink bijgebouw waar het kantoor en een gastenverblijf in zijn gevestigd en een eigen zwembad. Rond dat terrein staat een groot hek, wie hier niet hoort komt niet zomaar binnen. Is het weer zover antwoord ik, nou doe maar alvast open, ik kom zo naar beneden.
Een huiszoekingsbevel
Het is voornamelijk policia, die ik in onze woonkamer aantref, mijn vrouw vertelt mij dat er een huiszoekingsbevel is en dat ons huis, kantoor en alles wat daar bij hoort, doorzocht zal gaan worden. Als ik de tuin in loop zie ik dat er zeker 30 mannen en vrouwen bezig zijn van alles te doorzoeken, een enkeling in het uniform van de policia, de meesten in burger, er zijn ook Nederlanders, Nederlandse politiemensen en medewerkers van de Nederlandse Ambassade bij. Uit die krioelende massa komt ineens een bekend gezicht op mij af, in plat haags komt Steef joviaal lachend naar mij toe lopen: je woont hier mooi, valt mij van je tegen dat je gewoon weer bezig bent.
Vragend kijk ik hem aan, ja dat kan ik van jou ook wel zeggen. Je wordt verdacht van fraude, Steef is als mens zeker geen onsympathieke vent, het is de FIOD rechercheur die mij 4 jaar terug ook al eens, zo als zij dat noemen, van mijn bed heeft gelicht. Steef vertelt mij waarvan de officier van justitie zegt mij te verdenken.
Heel het huis en het kantoor worden doorzocht en overhoop gehaald, de tuin wordt letterlijk omgespit, computers, mobile telefoons en dossiers worden in beslag genomen. Alle voertuigen, ook die van medewerkers, worden afgevoerd, sailant detail, het is nu ruim 2 jaar geleden dat het gerechtshof in Den Haag alle betrokkenen integraal heeft vrijgesproken, er is zelfs door het OM een voorschot op de schadevergoeding betaald maar de in beslag genomen voertuigen zijn tot op de dag van vandaag nog niet terug.
De Cel in
Die avond slaap ik in de staatsgevangenis Gradski Zatvor te Novi Sad, nog geen 10 kilometer van mijn huis, mijn cel is bijna dubbel zo groot als de cel die ik een paar jaar terug in de penitentiaire inrichting de Geniepoort in Alphen aan de Rijn 4 maanden lang zonder serieuze rechtelijke toetsing heb mogen bewonen. Ik moet hem wel delen met 5 andere gevangenen. De WC is een gat in de grond, we slapen op stapelbedden, anderhalf uur luchten per dag, geen sport, geen recreatie, geen kerk, geen gespreksgroepen, geen arbeid. 2x per week gezamelijk douchen, dat is de enige onderbreking van het met 6 mannen 22,5 uur per dag opgesloten zitten in een cel van 3×4 meter.
Het Persbericht. Zo bracht het OM de zaak in de publiciteit. Lees verder...
Deel dit artikel:
